Christine Otten
Christine Otten werd geboren in 1961 in Deventer. Na de middelbare school studeerde ze twee jaar geschiedenis aan de Rijksuniversiteit van Utrecht. Omdat schrijven haar beter beviel dan studeren, ging ze naar de School voor Journalistiek in Utrecht. Tijdens en na die opleiding schreef ze reportages, interviews en andere verhalen voor de weekbladen De Groene Amsterdammer en Vrij Nederland. In 1989 raakte ze betrokken bij de oprichting van jongerenkrant Primeur. Tot januari 1993 was ze redacteur van deze krant.
Als literair auteur debuteerde Otten in 1995 bij uitgeverij Atlas met de roman Blauw Metaal. Inmiddels wordt Christine Otten beschouwd als een van de belangrijkste schrijvers van de nieuwe generatie. Recensenten prijzen vooral haar vermogen op suggestieve wijze het onbegrepene en verzwegene onder woorden te brengen. Al het werk van Christine Otten is vervuld van muziek: ze schreef romans met gepassioneerde muziekliefhebbers als hoofdpersoon, een bundel interviews met internationale topzangers en muzikanten en liet zich, voor haar meest recente roman De laatste dichters, ook in de vorm inspireren door ritme en muzikaliteit.
Blauw metaal vertelt het verhaal van een meisje van 15 die door haar broer wordt ingewijd in de mysterieuze wereld van muziek en verlangen. De roman werd zeer goed gerecenseerd. In 1998 verscheen Ottens tweede roman, Lente van glas - een spannend en mysterieus verhaal over een jonge vrouw, verborgen herinneringen en een obsessieve liefde voor muziek. Ook in de verhalen, artikelen en essays van de in 2000 verschenen bundel Engel en andere muziekverhalen is muziek het hoofdthema. In gesprekken met onder andere Nick Cave en John Cale verdiept Otten haar fascinatie voor het muzikale in de taal. Ze beschrijft gedetailleerd hoe deze muzikanten componeren en teksten schrijven, terwijl de verhalen tegelijkertijd indringende kunstenaarsportretten zijn.
De Laatste Dichters (genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2005) is gebaseerd op de turbulente levensverhalen en het werk van de individuele leden van deze legendarische groep. Geen biografie, maar een wervelende en onconventionele jazznovel vol korte verhalen, sferische impressies, monologen, gedichten, muziek, en politiek. Een boek waarin literaire vertelvormen worden afgewisseld met getuigenissen van moeders, zusters, kinderen, vrienden, muzikanten en ex-vrouwen.
Tijdschrift Oor: "Dit is een waanzinnig boek. Te zeggen dat Otten haar onderwerp dicht op de huid heeft gezeten is een understatement. De auteur is in die huid gekropen, zodat het resultaat een hallucinante, collectieve biografische trip werd. (…) Die combinatie van verstilling en geweld, van idealisme en materialisme, van het verhevene en het platvloerse maakt De laatste Dichters zo bijzonder en zo levensecht."
Jan Klug
Jan Klug, geboren in Aken, is sinds1996 de muzikant van de Dichters uit Epibreren. Hij is in 1999 afgestudeerd aan het Conservatorium Groningen op saxofoon, Lichte Muziek. Naast verschillende soorten saxofoons, fluit en basklarinet speelt Jan Klug ook het zelf uitgevonden pataphoon. Klug, die eerder gedichten van Christine Otten op muziek zette, ondersteunt haar voordracht in Terneuzen.
|